بررسی راندمان تصفیه فاضلاب شهری شیراز با استفاده ازسیستم ترکیبی بی هوازی (abr)- هوازی

ایران دارای اقلیم خشک و نیمهخشک است و به دلایل افزایش جمعیت و فعالیتهای اقتصادی و کشاورزی، یکی از مهمترین معضلات زیستمحیطی آن را میتوان کمبود آب و ازدیاد روزافزون فاضلاب دانست، بنابراین مدیریت آب اهمیت بسیار زیادی یافته است. با توجه به مشکلات هزینه بالا، عدم توجیه فنی و اقتصادی، زمانبر بودن ساخت تأسیسات و کمبود نیروی کار و متخصص بکارگیری سیستمهای تصفیه جهت جوامع کوچک و پراکنده از جمله سیستمهای تصفیه درجا (در محل تولید فاضلاب) بیش از هر زمان دیگر احساس می شود. در این تحقیق تصفیه فاضلاب شهری شیراز برای مدت 360 روز در یک سیستم ترکیبی بی هوازی-هوازی در مقیاس پایلوت صنعتی در تصفیهخانه فاضلاب شهری شیراز مورد مطالعه قرار گرفت. پایلوت ساخته شده از سه واحد بی هوازی که شامل چهار حوضچه و یک واحد هوازی و در نهایت یک واحد تهنشینی تشکیل شده بود. حجم کل پایلوت در حدود 36 متر مکعب و حجم مفید آن در حدود 30 متر مکعب بود. این پایلوت در طول دوره بهرهبرداری طی 3 مرحله با زمان ماند های متفاوت (دبی ورودی: 1، 2 و 3 متر مکعب در ساعت) راهبری شد. در طول دوره راهبری پایلوت سعی شد که با اندازه گیری فاکتور های cod، bod5، no3-n، tkn، ph، tp، tss، mlvss، tds، do، کدورت، ec و دما راندمان حذف مواد آلی قابل تجزیه بیولوژیکی، فسفر و نیتروژن موجود در فاضلاب خام تعیین گردد. در طول دوره راهبری بهینه ترین حالت مربوط به دبی 2 متر مکعب در ساعت بود که نزدیک به 92% حذف مواد آلی، 50% حذف نیتروزن، 40% حذف فسفر و 70% حذف tss را به همراه داشت. در کل دوره راهبری پایلوت با زمان ماند های متفاوت درصد حذف کدورت در حالت پایدار سیستم در حدود 70% بود. با توجه به استاندارد محیط زیست در ارتباط با تخلیه فاضلاب خروجی به محیط های پذیرنده، خروجی این پایلوت تا دبی 2 متر مکعب در ساعت اجازه تخلیه به آب های جاری، زیرزمینی و استفاده در کشاورزی را دارد. در حال حاضر دبی 3 متر مکعب می تواند برای مصارف کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد.